Έτσι μου Στάθηκε ο Ταΰγετος (Νικηφόρος Βρεττάκος) Έτσι μου στάθηκε ο Ταΰγετος, όπως ο κόρφος της μητέρας μου. Με πότισε γαλάζιο, αψύ αίμα ήλιο και πράσινο ως να μου δέσει την ψυχή όπως την πέτρα του, ως να χαράξει στην καρδιά μου τις βαθειές χαράδρες του να σχηματίσει μες στη ζωή μου δώδεκα κορφές να βγαίνω απάνω με μοναδικό μου όνειρο τον ήλιο. Με δίψα μου μοναδική τον ήλιο, δίψα βαθειά σαν ωκεανός, υψηλή ως το φεγγάρι, δίψα που να την λυπηθεί ο Θεός. ....Έτσι μου στάθηκε ο Ταΰγετος όσο να γεννηθούνε τα δυό παιδιά του Θεού μέσα μου: η ποίηση και η αγάπη.

.

ΠΟΔΗΛΑΤΑ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

ΣΤΟ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ ΤΑΥΓΕΤΟΣ 2010
















Πάλι φέτος ανεβήκαμε στη κορυφή του Ταΰγετου τον προφήτη Ηλία .Αυτή τη φορά όμως δε διανυκτερεύσαμε άλλα επιστρέψαμε αυθημερόν.
Ξεκινήσαμε κατά τις 6:00 από Καλαμάτα για ΣΠΆΡΤΗ .
Στάση στη πηγή Μαγγανιάρη γεμίζουμε τα παγούρια μας νερό και συνεχίζουμε προς το καταφύγιο της Σπάρτης .
Κατά τις 9:00 αρχίζουμε να ανηφορίζουμε προς το προφήτη Ηλία αυτή τη φορά δεν έχουμε πολύ βάρος (όπως πέρσι που διανυκτερεύσαμε.) και παμε αρκετά γρήγορα .
Σε μιάμιση ώρα βρισκόμαστε στη θέση Πόρτες όπου εκεί ορθώνεται το τελευταίο και πιο ανηφορικό σημείο της διαδρομής μας θα χρειαστούμε 20λεπτά για να το ανεβούμε .
Σε λίγο είμαστε στη κορυφή του βουνού προσκυνάμε στο εκκλησάκι βγάζουμε φωτογραφίες
ξεκουραζόμαστε και κατόπιν ξεκινάμε για κάτω .
Στάση στη σπηλιά του Λιαντινη που βρίσκεται πολύ κοντά στις Πόρτες .
Ύστερα σταματάμε πάλι για να μαζέψουμε τσάι και στη συνέχεια αρχίζει η κατάβαση μας από το βουνό.
Αντε και του χρόνου να΄μαστε καλά να ξαναπάμε!

παρακατω ακολουθει κι ενα βιντεο απο την κορυφη

Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

ΣΤΗ ΝΕΔΑ- ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010

Κατεβαίνουμε στο ποτάμι




σε λίγο όλοι μούσκεμα








χωρίς λόγια το τοπίο πανέμορφο













αγώνας και προσπάθεια



























Κολυμπήσαμεκαι ύστερα ξεκουραστήκαμε και πήραμε δυνάμεις τρώγοντας ψωμοτύρι και καρπούζι για να συνεχίσουμε.
























καταράκτες και γεφύρια περάσαμε!















καπως ετσι θα πρέπει να είναι ο παραδεισος!







































με σκοινια κατεβήκαμε στό ¨στόμιο΄'


































στο στόμιο το νερό περνα απο ένα σκοτεινό τουνελ που στην οροφή του φωλιάζουν νυχτερίδες (δεν είδαμε όμως καμία ευτυχώς)
























ηόμορφη πλατεία του χωριού της ΑΥΛΩΝΑΣ ΟΠΟΥ ΟΙ ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΕΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΑΝ ΝΟΣΤΙΜΟΤΑΤΑ ΕΔΕΣΜΑΤΑ.
ΕΤΣΙ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΚΥΡΙΑΚΗ !









Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

ΡΙΝΤΟΜΟ







προς το φαράγγι


























πανω διακρίνεται το πηγαδιώτικο γεφύρι



















































































Παναγία η Καψοδεματούσα
















Ρίντομο















στο βάθος το Χαλασμένο Βουνό




















αγια Μαρινα










το πανηγύρι







ΡΙΝΤΟΜΟ
Ξεκινήσαμε εφτά άτομα την Παρασκευή που μας πέρασε να διασχίσουμε το φαραγγι του Ριντόμου και να φτάσουμε στο πανηγύρι της Αγιά – Μαρίνας στο εγκαταλελειμμένο χωριό από το β΄ Παγκόσμιο πόλεμο ,Ρίντομο ,που βρίσκεται κατω από το Χαλασμένο Βουνό.
Η διαδρομή με τα πόδια ήταν γύρω στις τρεις ώρες μέσα από το φαράγγι.
Ενώ η επιστροφή αρχικά είχε προγραμματιστεί να γίνει με φακούς αργα τη νύχτα από τον ίδιο δρόμο . Τελικά αυτό ευτυχώς δε χρειάστηκε αφού βρέθηκε ένα 4χ4 και μας μετέφερε πίσω.
Στο χωριό φτάσαμε γύρω στις 6:00 αφού ξεκουραστήκαμε ανεβήκαμε στο εκκλησάκι τα Αγια Μαρίνας όπου παρακολουθήσαμε την εορταστική λειτουργία.
Κατόπιν φαγητό εξαιρετικό αρνάκι ντόπιο ψημένο σε φούρνο με ξύλα, παραδοσιακό τυρί ,ζυμωτό ψωμάκι και κρασί. Όλα φτιαγμένα με αγάπη με σκοπό να ευχαριστήσουν τους προσκυνητές (και όχι το το κέρδος αφού όλα ήταν δωρεάν) . ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΌ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΖΩΝΤΑΝΈΨΕΙ ΤΟ ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΜΕΝΟ ΧΩΡΙΟ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΜΟΝΟ.
Άντε παιδια και του χρόνου να είμαστε καλά να ξαναπάμε!






















































Read more: Go to TOP and Bottom