Κάθε φορά που παίρνω το ποδήλατό μου για να ανέβω στο ο βουνό δυο δυνάμεις μέσα μου παλεύουν η μια με αποθαρρύνει και η άλλη με τσιγκλαει και μου λέει προχώρα ανηφόρισε......
Κυριακή λοιπόν δυο ποδήλατα πάνω στο αυτοκίνητο και έτοιμος για βόλτα με την πιο πιστή μου παρέα ποιον άλλον βέβαια το γιο μου।
Ανεβαίνουμε Ελαιοχώρι και εκεί ξεφορτώνουμε τα ποδήλατά μας και ξεκινάμε σε ένα ήπιο ανήφορο που οδηγεί προς τη μονή της Δήμιοβας και ύστερα προς την Αράχωβα Το τοπίο υπέροχο καθαρός αέρας και ωραία προσπάθεια να ανέβεις πιο ψηλά( συμβολισμός και αντίθεση στο κατήφορο της εποχής που ζούμε που αγαπάει τα εύκολα )। Όμορφο μου βουνό πάλι σε χαίρομαι αν όλοι γνώριζαν την ομορφιά σου θα ήσουν απροσπέλαστο από την πολυκοσμία!!!
(Θ-Θ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου